Slåttonna før i tida: Regnversdagar, mykje folk og mange gode minne

Hesjing. Mange minne frå somrane i barndommen er knytta til dette arbeidet. Dei siste dagane har det regna kraftig. Alt regnet får meg til å tenke på slåttonna før i tida.

Barnetimen for dei minste og ei oldemor

Søndag på kåret hos oldemor første halvdel av 60-talet. Her har ho besøk av Kristine og Peder Øye (son til oldemor) frå Røv, to av dei trivelegaste personane eg visste om i barndommen. Elles ser vi frå v. bloggskrivaren, Bjørn på fanget til Kristine og Ole Magne. 2. juni 2022 er det 75 år sidan … Les mer Barnetimen for dei minste og ei oldemor →

Ferieturar før og no: Frå primus til seks rettar

Mitt første prospektkort. Motivet er Dombås. Snusfornuftig som eg var, prøvde eg å finne eit kort som ga god oversikt. Det var jo uvisst når ein kunne få sjå att ein plass som låg så langt unna. Ferietur. I oppveksten var ordet nesten omgjeve av ein slags eksotisk mystikk. Den årlege bilturen med to-tre overnattingar … Les mer Ferieturar før og no: Frå primus til seks rettar →

Kor fint det er på Eidet!

Vi køyrde over Eidet den siste søndagen i januar. På Kvennbøkrysset stoppa vi for berre å sjå. Min barndoms grend i prektig vinterskrud – det var så utruleg vakkert. Ein gong i tida høyrde rikeleg med snø, kulde og vebju alle vintrar til. Ja, det var så vanleg at folk nok aldri tenkte over kor … Les mer Kor fint det er på Eidet! →

Den finaste fjorden

Hamna på Bølandet - sett frå Settemsøran. Dette var heimen til Kjell Bøe, ein av dei store heltane mine frå det legendariske fotballaget på 60-talet. Bøfjorden er den finaste fjorden på Nordmøre. Ja, han er blant dei vakraste i heile fylket vårt. Eg meiner å kunne uttale meg med ein viss pondus og autoritet. Få … Les mer Den finaste fjorden →

Ski-VM og gamle heltar på eit stykke papp

Seefeld. For meg er staden uløyseleg knytta til vinter-OL i 1964. Innsbruck var arrangørby for leikane, og i Seefeld, som ligg to mil lenger vest, gjekk alle øvingane i nordiske greiner. No skal alpelandsbyen arrangere ski-VM. Gamle idrettsheltar på papp. Skihopparane er øvst frå v. Hans Olav Sørensen, Toralf Engan, Thorbjørn Yggeseth, Torgeir Brandtzæg og … Les mer Ski-VM og gamle heltar på eit stykke papp →

Late dagar, ei øy og ein slåttekar

Det er ein døsig laurdag ettermiddag. Vi er midtvegs i årets Kreta-ferie. Mette har gått opp i leilegheita. Eg vil tru ho sit på verandaen og strikkar. Sjølv ligg eg på ei solseng på stranda i selskap med Edvard Hoem. «Slåttekar i himmelen» er prima ferielektyre. Det er greit å ha god tid når ein … Les mer Late dagar, ei øy og ein slåttekar →

I eige selskap

Idet eg skriv desse linene, startar eg på fjerde døgnet som eremitt. Eg kom åleine fram til hytta tysdag. No senkar fredagskvelden seg over stølen. I morgon har eg tenkt meg tilbake til sivilisasjonen.Eg har levd livet sakte dei siste dagane. For ein som har sprunge om kapp med klokka i over førti år, er … Les mer I eige selskap →

Terror og ei gammeltante

Seks år har gått sidan den vanvittige terroren mot regjeringskvartalet og Utøya.22. juli 2011. Eg hadde ferie og var på Tæla. Det var fredag, og denne kvelden skulle eg i eit vennelag på hytta til Klara og Torbjørn i Kvenndalen.Eg forlet Tælastuå seint på ettermiddagen. Da eg skrudde på bilradioen nede i dalen, forsto eg … Les mer Terror og ei gammeltante →

Påskefeiring før og no

Familien på påsketur, truleg i 1968. Eg har alltid sett pris på påska. I vaksen alder gler eg meg til gode dagar i hytta på Tæla. I barndommen var det dagsturane på ski som gjorde høgtida så forlokkande. Sjølv om vi gjekk på ski kvar dag gjennom heile vinteren, frå slutten av november til langt uti april, var … Les mer Påskefeiring før og no →