Det er ein døsig laurdag ettermiddag. Vi er midtvegs i årets Kreta-ferie. Mette har gått opp i leilegheita. Eg vil tru ho sit på verandaen og strikkar. Sjølv ligg eg på ei solseng på stranda i selskap med Edvard Hoem. «Slåttekar i himmelen» er prima ferielektyre. Det er greit å ha god tid når ein … Les mer Late dagar, ei øy og ein slåttekar →

Idet eg skriv desse linene, startar eg på fjerde døgnet som eremitt. Eg kom åleine fram til hytta tysdag. No senkar fredagskvelden seg over stølen. I morgon har eg tenkt meg tilbake til sivilisasjonen.Eg har levd livet sakte dei siste dagane. For ein som har sprunge om kapp med klokka i over førti år, er … Les mer I eige selskap →

Seks år har gått sidan den vanvittige terroren mot regjeringskvartalet og Utøya.22. juli 2011. Eg hadde ferie og var på Tæla. Det var fredag, og denne kvelden skulle eg i eit vennelag på hytta til Klara og Torbjørn i Kvenndalen.Eg forlet Tælastuå seint på ettermiddagen. Da eg skrudde på bilradioen nede i dalen, forsto eg … Les mer Terror og ei gammeltante →

Familien på påsketur, truleg i 1968.   Eg har alltid sett pris på påska. I vaksen alder gler eg meg til gode dagar i hytta på Tæla. I barndommen var det dagsturane på ski som gjorde høgtida så forlokkande. Sjølv om vi gjekk på ski kvar dag gjennom heile vinteren, frå slutten av november til langt uti april, … Les mer Påskefeiring før og no →

I dag må det store kampanjer, oppkøyrde løyper og merka stiar til for å få folk ut av godstolen. Slik var det ikkje da eg vaks opp. Dette bildet av Framtidhytta, som er tatt ein gong på siste halvdel av 60-talet, får meg til å tenkje på at idrettslaget med denne hytta gjorde ein stor … Les mer Skihytta – eit godt barndomsminne →